یک پست خارج از برنامه

راستش از روزی که تصمیم گرفتم این وبلاگ رو شروع کنم کلی پست های جور وا جور میاد توی ذهنم 

یه دفتر دستم گرفتم بیرون که میرم با شوهر جان هرچی به ذهنم میاد رو مینویسم. 

مثل اینکه مغزم منتظر یه انفجار بوده تا فوران کنه. 

توی قسمت چرک نویس کلی پست دارم که با خودم عهد کردم فقط روزی یه پست رو بذارم 

اما این پست رو خارج از برنامه میدم که بگم خیلی خوشحالم

خوشحالم که هر لحظه که میام یه نظر دارم 

میبینم تنها نیستم. خوشحالم که دوستایی رو ناگهانی پیدا کردم که حداقل روزی یه سر بهم میزنن.

مرسی که هستید مرسی که بهم سر میزنید و تنهام نمیذارید

و منم سعی میکنم خوب بنویسم 

تازه کارم دیگه شما ها به بزرگی خودتون ببخشید.

پی نوشت : دو روزه قراره با اقای همسر ناهار بریم بیرون. دیروز کارش اونقدر طول کشید که به ناهار نرسید و غذا درست کردم . امروز هم توی راه خونه بود ماشینش خراب شد! فکر کنم قید این رستوران رو باید بزنم. کلا این رستوران قدمش برای ما هیچ وقت خوب نبوده! لابد یه مصلحتی هست که نمیشه بریم! فقط سوالی که میمونه من ساعت ۱:۳۰ ظهر واقعا چی ناهار درست کنم !!!