احترام به سالمندان - معلولین ممنوع

سلام

یک چیزی که توی آمریکا خیلی جلب توجه میکنه احترام ویژه ای هست که به سالمندان میذارن و به کسانی که به نوعی معلولیت دائم یا حتی موقت دارند. بهترین جای پارک ها بهترین راه ها برای اوناست. اگر خدایی نکرده پای شما بشکنه اداره ی پلیس به شما مجوزی میده برای پارک در قسمت آبی رنگ که همیشه بهترین جای پارک هست. 

بماند که این دوستان ایرونی همه یکی از این ها دارند و من هنوز نفهمیدم مشکلشون چیه!!!

یکی از دوستان اونجا میخواست مغازه بزنه گفتن باید اگر میخوای مغازه پله داشته باشه یک رامپ هم داشته باشه برای کسانی که با ویلچر هستند تا به راحتی وارد مغازه بشند و یک میز مخصوص هم برای اونا تعبیه بشه .  تا زمانی که از این مسائل مطمئن نشدند بهش مجوز رو ندادند.

حالا بشنوید از داستان هایی که من اینجا بهش بر خوردم. 

مامان بزرگ من که معرف حضور همه هست دیگه سنی ازش گذشته و با عصا راه میره. زانو درد شدید داره و از پله به سختی بالا پایین میره. رفتیم یک رستوران که طبقه ی پایین قرار داشت گفتیم آسانسور گفت ۱ طبقه برید بالا!! یعنی چیزی حدود ۱۲ تا پله یا باید پایین میرفتند برای رسیدن به رستوران یا بالا برای رسیدن به آسانسور! حالا فکر کنید اگر کسی اینجا بیاد که فلج باشه و ویلچر نشین باشه اون چه کنه؟

یکی دیگه از رستوران ها هم هست که اون جزو تراز اول هاست اونم آسانسور نداره!! 

حالا میگیم این رستورانه 

یک ساختمان پزشکان هست که انواع اقسام دکتر رو داره یکی از این دکتر ها متخصص مغز و اعصاب هست و جزو بهترین ها. طبیعتا کسانی که به این پزشک مراجعه میکنن همه به خاطر اعصاب خراب نمیرن سراغش گاهی کسانی هستند که ضایعه ی مغزی دارند یا سکته ی مغزی کردند و فلج شدند. حالا فکر کنید که برای مراجعه به این دکتر که طبقه ی ۵ هم هست باید یکی اون مریض رو ( درواقع دو نفر) ببرند از ۶ تا پله پایین تا سوار آسانسور کنند!! 

چند وقت پیش که رفتم دکتر برای دندونم که توی همون ساختمان هست دقیقا به چنین چیزی برخوردم. 

دکتر من طبقه ی ۳ بود خواستم با پله برم دیدم سه نفر دم آسانسور هستند سه مرد که یکیشون روی ویلچر بود. دیدم با این اوضاع که نمیشه سوار آسانسوری شد که ظرفیتش ۴ نفره. 

گفتم با پله میرم وقتی برگشتم دیدم اون بنده های خدا دارند با هزار مکافات پیرمرد ویلچر نشین رو میارن بالا!!

چرا وقتی میشه با یک رمپ ساده راهی برای اونا درست کرد اینقدر سعی میکنیم کسانی که سالمند هستند یا معلولیت جسمی موقت یا دایم دارند رو از جامعه محو کنیم؟

پی نوشت : ۱-امروز روز شلوغی بود نرسیدم به وبلاگ کسی سر بزنم فردا میام سراغ همه شرمنده 

۲- پازل خیلی شکل عجیبی پیدا کرده از هر گوشه ای که تونستم ساختم رفتم بالا :))) 

۳- دارم دنبال دکمه ی غلط کردن میگردم اگر کسی پیدا کرد بگه برای این پازل میخوام

۴- امروز اول بهمنه شمارش معکوس شروع شد

۵- حال پدر بزرگم اصلا خوب نیست. مامی جان اصرار داره من برم اصفهان ببینمش. نمیتونم و نمیخوام . آخرین باری که اصفهان بودم همین ۳ هفته پیش اینقدر رنجور رو بیمار بود که نگو. نمیخوام تصویر خوبی که ازش دارم از بین بره..... 

برای دعا کنید