من برگشتم.

سلامم به همه دوستای عزیزم 

امیدوارم خوب باشید

از تک تکتون ممنون که این مدت همه جوره به یادم بودید و ببخشید که نبودم. 

پست قبلی گفتم واقعا درس فرصت هیچ کاری رو بهم نمیداد. 

هفته ی پیش امتحانام تمام شد و با شوهر جان فرصت کردیم یه سر به خانواده ی عموش بزنیم و دیروز برگشتیم. 

امروز سرکار بودم و تازه رسیدم قبلش از رییسم اجازه گرفتم که صبح دو ساعت دیر برم سر کار تا بازی بی نظیر ایران و آرژانتین رو ببینم.

ناداوری باعث باخت ما شد و سربلندی برای تیم ملی موند که بسیار عالی بازی کرد ۹۰ دقیقه غیورمندانه بازی کردن اونم در برابر تیم شماره ۵ دنیا و یکی از مدعیان قهرمانی. 

به تیم ملی افتخار میکنم. نمیدونید این روزا اینجا چه خبره. 

من که فعلا صدا ندارم و فقط سیما هستم از بس امروز جیغ زدم.

دوستتون دارم 

دیگه بیشتر از قبل میام

بانوی ماه

پینوشت ۱: ریحانه جان چرا من نمیتونم برات کامنت بذارم؟

پی نوشت ۲: دوستای عزیزم دارم اول به تک تک کسانی که این مدت به یادم بودن و کامنت گذاشتن سر میزنم ماشاالله ۸۰ تا کامنت بود تازه شده ۳۷ تا. سراغ همه میام دوستتون دارم